Eindelijk, de winterjas hangt definitief in de kast. Mijn vesten, snowboots en handschoenen hebben ruimte gemaakt voor korte broeken, jurkjes, shirt’s en slippers. Het is voorjaar! En dat betekend dat we er weer op uit kunnen. Natuurlijk, in de winter kan dat ook, dan is het buiten ook prachtig. Want wanneer het gevroren heeft en er een dun laagje sneeuw ligt wat zo lekker onder je voeten kraakt, dan ben ik een gelukkig buiten mens. Maar laat ik eerlijk zijn, zodra de eerste zonnestralen in het voorjaar gaan schijnen dan vind ik het buiten toch net een beetje leuker. Dan bruist mijn hoofd van de activiteiten die ik eindelijk weer kan gaan doen en kan ik niet wachten om mijn agenda vol te plannen met deze leuke uitjes!
Want wanneer het gevroren heeft en er een dun laagje sneeuw ligt, wat zo lekker onder je voeten kraakt, dan ben ik een gelukkig buitenmens.
Eén van de activiteiten die ik wel het hele jaar door buiten doe is wandelen. Meestal in de buurt, maar regelmatig loop ik samen met een vriendin een wandelroute. Tijdens deze wandelingen geniet ik intens van de verschillende seizoenen en vind ik het heerlijk om getuige te zijn van de weersveranderingen die elk seizoen met zich mee brengt.
Maar soms, dan baal ik zo van die weersveranderingen: regen, net wanneer je de wandelschoenen aan hebt, of zo’n koude wind waardoor je met pijnlijk bevroren oren en een loopneus thuiskomt! Of het tegenovergestelde: bloedhitte, brandende zon en stekende muggen. Op dat soort momenten kan ik enorm mopperen op de natuur, zeuren dat ik het zo heet heb en hoop ik dat het weer snel een paar graden koeler wordt.
Lek geprikt verlaat ik uiteindelijk het bos en ben de daaropvolgende dagen ontsierd door dikke rode, en vooral jeukende bulten!
En elk jaar gebeurt het me weer: een boswandeling op een snikhete zomerdag, waarbij ik al slaand en stampend in het bos loop om mezelf vrij te houden van de steek muggen. Lek geprikt verlaat ik uiteindelijk het bos en ben de daaropvolgende dagen ontsierd door dikke rode, en vooral jeukende bulten. O, wat staat dat toch altijd mooi onder die korte broek! Maar eerlijk is eerlijk, ik geniet dan stiekem toch wel van die prachtige bossen, de afwisselende natuur, het volgen van de wandelroute, niet precies weten wat er op je pad komt en welk pad je volgt. En de zon op mijn hoofd! Heerlijk genieten van de zonnestralen die je huid verwarmen, die de natuur wakker maakt en die ervoor zorgen dat bomen en planten weer groen worden. Dat is voor mij echt genieten van het buitenleven. Dit jaar heb ik mijzelf dan ook voorgenomen me in te smeren met Deet voordat ik begin aan een zomerse wandeltocht. Maar mezelf kennende, weet ik dat ik eerder onder jeukende bulten zit dan dat ik Deet gekocht heb…
