Nieuwe technieken met grote kans op herstel!
Sinds vijf jaar zijn wij de trotse eigenaar van Coockie. Onze, nu 21 jarige pony. En om direct maar met de deur in huis te vallen: ze is een kampioens pony! Nou ja, was. Voordat ze bij ons kwam, is ze met het poloteam van Wassenaar kampioen geworden. Een interessant verhaal over haar voorgeschiedenis en de polo sport. En de betekenis van haar echte naam: Droga blijkt schokkend te zijn. Later vertel ik in een uitgebreide blog hier meer over.
Onduidelijke oorzaak kreupelheid
Terug naar het heden. Coockie en haar peesblessure. Al ruim een half jaar loopt ze niet lekker. Soms een paar dagen goed, dan ineens weer kreupel. Nooit ‘stokkreupel’. Het besluit tot een paar weken rust, heeft geen resultaat. Andere mogelijke oorzaken zoals bijvoorbeeld een hoefzweer, hebben we uit kunnen sluiten.
Met haar voorgeschiedenis in ons achterhoofd, en mede gezien haar leeftijd, weten we dat haar kreupelheid wel eens een serieuze oorzaak zou kunnen hebben. En wat doe je dan? We besluiten een afspraak te maken bij de paardenkliniek in Wolvega. Het is een spannende dag wanneer we met Coockie in de trailer richting de kliniek rijden.
Peesletsel als gevolg van slijtage
Tijdens het longeren op zowel een harde, als zachte ondergrond, loopt ze daar overduidelijk kreupel. De buigproef bevestigt dit. Vervolgens word er van haar voorbenen een röntgenfoto en een echo gemaakt. De oorzaak van haar kreupelheid word gevonden: Subacute tendinopathie oppervlakkige buigpees. Oftewel: een peesblessure als gevolg van slijtage van het peesweefsel.
Een harde waarheid. De pees blijkt dusdanig slecht te zijn dat er een risico is op een spontane scheuring bij inspanning. Per direct rust, niet meer rijden en overdag in een afgezet stukje weiland. Al snel begint de dierenarts over behandelmogelijkheden. Ik denk aan rust, opbouw schema, juiste bekapping en fysiotherapie. Blijkt dat er tegenwoordig veel meer mogelijk is. De nieuwste behandeling is stamceltherapie. In de beschadigde pees worden stamcellen getransplanteerd. Deze cellen kunnen zich delen en ontwikkelen tot andere type cellen of weefsels waardoor ze het herstel kunnen stimuleren. Met name bij acute peesproblemen en bij jonge paarden zijn de resultaten erg hoopgevend, meestal ruim 80% kans op herstel.
Stamceltherapie als behandeling
Voor Coockie wordt de kans op herstel op 60% geschat. Onduidelijkheid over de duur van de peesblessure en haar leeftijd verkleinen deze kans. Zonder direct te besluiten of we voor de behandeling kiezen, gaan we eerst weer met Coockie naar huis. Met de offerte voor de kosten van de behandeling op zak. Hoe verdrietig dit moment ook is, het heeft ook iets moois. De band tussen onze dochter en Coockie wordt, emotioneel, duidelijk. Als ik hier aan terug denk, krijg ik nog een brok in mijn keel.
Een dag na het onderzoek zijn gaan we thuis om de tafel zitten. Wat gaan we doen? Er is geen twijfel over wel of niet behandelen. Dus een week later, pony weer op de trailer en nog een keer richting Wolvega. Coockie moet na de stamceltherapie een nacht ter observatie in de kliniek blijven. Zonder complicaties is ze de volgende dag weer terug op stal. Inmiddels hebben we in overleg met de dierenarts besloten om ook aanvullende lasertherapie te gaan toepassen. Omdat er nog weinig duidelijk is over de combinatie van stamceltherapie en lasertherapie, kunnen ze niet aangeven of dit echt een meer waarde heeft. Zeker gezien haar leeftijd. Deze keuze is volledig aan ons zelf. Na 2 weken lasertherapie, inclusief overnachtingen in de kliniek, zit de behandeling erop. De periode van afwachten is aangebroken.
Een spannende dag in de kliniek
Na twee maanden rust is het tijd voor de controle echo. We gaan weer richting Wolvega. Een inmiddels iets breder geworden Coockie stapt in alle rust op de trailer. Totaal niet bewust van deze belangrijke dag. Gespannen kijken we toe als Coockie gelongeerd wordt. Het ziet er prima uit. 100% Rad, totaal niet kreupel. Ook de echo laat geen afwijkingen meer zien. Een meer dan tevreden dierenarts geeft ons het goede nieuws: de pees is (bijna volledig) hersteld. Zelfs wij als niet medici kunnen het verschil in structuur op de echo duidelijk zien. Beter nieuws kunnen we niet krijgen!
De komende drie maanden gaan we aan de slag met een revalidatie schema. Daarna volgt nog een controle echo. De komende tijd blijft spannend. De verwachtingen zijn erg hoopvol. Spring- en cross wedstrijden zitten er niet meer in. Maar een rengalop over het strand wel. En daar gaan we voor. Niets heerlijker dan galopperen over het strand. Met aan de ene kant de zee en aan de andere kant het zand. Verder niets. Alleen ruiter en paard. Ik hoop het zo voor Coockie en onze dochter. En wij als ouders kijken dan vol trots naar dit duo. Wetende dat het een lieve duit heeft gekost. Maar het is het meer dan waard!
