Sybe en Noortje: Het hysterische kattenvrouwtje!

Kennen jullie Sybe en Noortje al? Wanneer je bij mij in de buurt woont moeten deze namen je bekend voorkomen. Kittens Sybe en Noortje zijn onze nieuwste gezinsleden. De reden van hun komst is minder vrolijk dan je in eerste instantie zou denken. In twee jaar tijd hebben we twee keer een kitten verloren. Erg verdrietig, maar we geven niet zomaar op. Daarom wonen sinds afgelopen zomer Sybe en Noortje bij ons. Ja, we hebben nu twee kittens, één op reserve…

“Joehoeeee”

Doordat de andere kittens door een noodlottig ongeval zijn overleden, ben ik wat overbezorgd geworden. Mijn echtgenoot noemt mij tegenwoordig dan ook: ‘het hysterische kattenvrouwtje’. Terwijl ik dit natuurlijk in alle toonaarden ontken, weet ik diep van binnen dat hij gelijk heeft. Want zodra de kittens uit mijn gezichtsveld zijn, lijk ik wel zo viswijf die de hele tijd naar ze roept: “SYBE, NOORTJE, Joehoe, waar zijn jullie?”

Niet echt slim

Helaas hebben we deze keer niet de slimste kittens geadopteerd. Waar onze vorige katten direct wisten hoe ze over de schutting moesten klimmen, laat het klim instinct deze twee behoorlijk in de steek. Ze weten wel hoe ze vanuit onze tuin over de schutting naar de buren moeten klimmen, maar terug is kennelijk een stuk moeilijker. En aangezien het gras bij de buren altijd groener is, klimmen ze dapper elke avond naar de andere kant. Zodra ze daar alles bekeken hebben, beseffen ze dat ze terug moeten. Sybe zet dan een heel zielig klagelijk gejank op: Miauw. En Noortje springt dapper tegen de schutting aan: Bonk. Ze vergeet daarbij echter haar nagels uit te slaan, waardoor ze niet verder omhoog klimt. Dus elke avond hoor ik achter de schutting: Miauw, Bonk, Miauw, Bonk. En omdat ik dat natuurlijk zielig vindt, hang ik vervolgens al roepende als een viswijf over de schutting. In de hoop dat ze beseffen dat ze moeten gaan klimmen.  

Te hoge schutting

Nou is Sybe wat fors uitgevoerd en zijn zijn buikspieren duidelijk minder ontwikkeld. Van hem verwacht ik dan ook geen fanatieke klimpartijen. Maar Noortje klimt zonder pardon in een boom. Maar kennelijk hebben ze er lol in dat ik elke avond al roepende over de schutting hang. Na vele pogingen om ze met mijn geroep, vlees en lekkere brokjes, terug te lokken, zijn we niets verder gekomen dan Miauw en Bonk. Alhoewel… menig voorbijganger vindt het kennelijk ook zielig. Regelmatig heeft iemand ze over de schutting terug gezet. Dan zit ik in de tuin en zie ik in eens, in een zwierlijke zwaai, een kat over de schutting terug komen.

Plan B

Helaas heeft mijn klimles dus geen effect gehad en zijn we overgegaan op plan B. Via het paadje achter de schutting, lopen ze nu om het laatste huis heen terug naar ons huis. Wel zo fijn voor de buren. Want wees nou eerlijk, wie zit er ’s avonds te wachten op een hysterisch kattenvrouwtje, hangend en schreeuwend over de schutting?  

Meer kattenverhalen? Lees ook de blog: Sybe en Noortje een natte poes!